Als we over de oprichting van onze club schrijven, moeten we teruggaan naar enkele jaren voor 1931, die als aanloopperiode beschouwd kunnen worden.
Hier en daar werd reeds in verschillende groeperingen gevoetbald,hetzij in patronaatsverband of als politieke groepering.
Men was er echter van overtuigd, wilde men een voetbalclub van betekenis krijgen, het dorp te klein was om de krachten te laten versnipperen.
Onder de bezielende leiding van de Weleerw. Heer Kapelaan Rombouts, die destijds onze parochie als standplaats had, is uiteindelijk op 01-09-1931 de huidige v.v. R.I.A. opgericht. Er waren destijds nog veel dorpsgenoten die geen lid wensten te worden, enkel omdat de vereniging was opgericht onder Roomsch-Katholieke beginselen.
v.v. R.I.A. had een terrein en de middelen om het voetbalspel op de gewenste manier te beoefenen, zodat druppelsgewijs de (modern georganiseerden) onwilligen, zich als lid opgaven. Na een paar jaar werd niet meer gesproken over de verschillen van mening.
De familie Antonissen stelde het terrein beschikbaar. De toegang tot het voetbalveld was via een groot houten hek. Het wagenhuis diende als kleedlokaal en de drinkbak voor het vee als wasgelegenheid. Dit alles vlakbij het speelveld was een weelde voor die tijd.
George Vervaet bracht de spelers in de beginjaren de theorie van het voetbalspel bij, en Cor Marcusse, de bekende bakker, was de eerste trainer van de R.I.A. selectie.
Camiel Thomas nam inmiddels de spelers van het tweede elftal onder zijn hoede.
Op 18 september 1932 speelde R.I.A. een vriendschappelijke wedstrijd tegen vooraanstaande personen uit de gemeente, met o.a. Burgemeester Hendriks en Wethouder Kalle, die toen zeer geliefd was bij de werknemers organisatie.
Deze wedstrijd was ten bate van het plaatselijke crisiscomité, het is misschien moeilijk te geloven, maar 1400 personen omzoomden het veld, zodat een recette van f 294,12 1/2 aan het genoemde comité kon worden afgedragen.
Het zij nog gezegd dat de Kapelaan Rombouts, geholpen door Jozef Dhert, per kruiwagen ijs verkochten, en dat ook hier de opbrengst voor bovengenoemd doel was…….
Winst onbekend, onkosten nog steeds niet betaald…
In het jaar 1935 nam onze vereniging het initiatief tot het houden van een Vlaamsche Kermis, dit ter gelegenheid van de priesterwijding van Raphael Gijsel, die na zij wijding naar de missie in Brazilië zou vertrekken, opbrengst f 450,-
Wie herinnert zich nog Madam Saborie, circus Carlo en het Dokkaspel, dat geleend was in Assenede en dat niemand durfde terug te brengen vanwege de sporen die die erop achtergebleven waren.
Dit waren voor Westdorpe onvergetelijke dagen. Het is dan ook geen wonder dat de Vlaamsche Kermis in ons dorp traditie werd en dat alle verenigingen er aan mee werkten.
In het jaar 1935 moest het terrein van de familie Antonissen worden ontruimd, dit omdat de boerderij in andere handen overging en er met de nieuwe eigenaar geen overeenstemming kon worden bereikt. Het was heel moeilijk om aan een geschikt terrein te komen, tot de heer Alfred Goethals begrip kreeg voor de sportnood in Westdorpe. Het was wel ver, maar zeker een goed terrein voor die tijd, en voor de wijk Passluis zeer welkom.
Vele verenigingen uit de jaren dertig, waar R.I.A. regelmatig tegen speelde, bestaan niet meer, o.a. de Sasse Boys, S.V.O., beiden uit Sas van Gent, Zuiddorpe, Heikant, Java, en T.V.V. uit Terneuzen.
Deze laatste ploeg stond destijds bekend als “de Stierenvechters”. Dit hadden ze te danken aan het ruwe spel. R.I.A. kreeg tegen deze ploeg tijdens een vriendschappelijke wedstrijd in 1933 zijn eerste zware blessure te verwerken. Edmond van Geetsum brak in deze wedstrijd zijn been. Wellicht dat dit ook te wijten was aan het bij winst beloofde kistje sigaren, door George Vervaet. Dit moeste koste wat het kost gewonnen worden, de eerste vorm van beloond voetbal.
In 1935 werden 3 spelers van R.I.A. uitgenodigd voor het Zeeuws-Vlaams elftal, te weten Adriaan Antonissen, Maurice van Acker, die elk 4 wedstrijden meespeelden, en Prudent Kalle die reserve was.
Na de 2e wereldoorlog speelde R.I.A. nog 2 jaar op het terrein bij Alfred Goethals. Doch onmiddellijk werd de draad weer opgenomen van 1941, wat betreft de onderhandelingen over het nieuwe terrein.
Twaalf jaar lang hebben we op die weide onderdak gevonden, men verkleedde zich in het clublokaal bij de familie Gijsel, daarna bekend als Café de Gravin, en reed dan per fiets, of te voet naar Passluis. Op het terrein was een heel klein houten keetje gebouwd, waar men de jassen of sjaals amper kwijt kon. Van trainingspakken wist men het bestaan nog niet af. De fam. Oderie zorgde dat er tijdens de rust thee gedronken kon worden. Voordien bracht Johan Gijsel de thee per fiets van thuis naar het terrein, nooit is er geklaagd dat de thee te warm was.
’s Zondagsmorgens werden met man en macht de uitwerpselen van het vee, dat de hele week op de wei had gegraasd, verwijderd. Tegelijkertijd bracht Ariaan de lijnen aan met poederkalk. Deze periode van 1935 tot 1947 zullen sommigen van ons zich wellicht nog herinneren, maar zeker de periode die daarop volgde, de periode die betiteld kan worden als de periode van de opstanding van R.I.A.
In 1945 wordt nog niet aan de competitie deelgenomen, door gebrek aan het benodigde materiaal. Onze jongens komen druppelsgewijs terug van hun gedwongen arbeid in Duitsland. De jeugd staat te trappelen om de gelederen van R.I.A. te versterken.
In 1946 wordt besloten om in te schrijven in de 2e klasse, afdeling Zeeland, ofschoon men het recht had om in de 1e klasse uit te komen vanwege de vooroorlogse status. R.I.A. wordt meteen kampioen en promoveert naar de 1e klasse afdeling Zeeland. Wie herinnerd zich nog de leuke reizen per bellebus naar Ovezande, Luctor Patrijzen en Kruiningen ?
In 1947 , om precies te zijn op 28 november wordt het nieuwe terrein aan de Kapittelstraat door Zijne Eminentie de Bisschop van Breda ingewijd.
Maar hoe was het met de prestaties in de beginjaren van ons R.I.A.
Jaar 1931
In dit eerste seizoen werden 8 vriendschappelijke wedstrijden gespeeld, uitslag:
3x Winst
3x Verlies
2x Gelijk
Seizoen 1931/1932
Competitie, 3e klasse B van de Z.V.B. (Zeeuwsche Voetbal Bond), aan het eind van het seizoen staan we onderaan, met 1 punt
Seizoen 1932/1933
Competitie 2e klasse A, ook dit seizoen eindigen we onderaan, met 1 punt.
R.I.A. speelde in de 2e klasse, omdat er inmiddels een 2e elftal was ingeschreven wat 3e klasse speelde, R.I.A. 1 was dus gedwongen om in de 2e klasse uit te komen.
Het 2e elftal eindige overigens als nummer 5 in de competitie (van 9 ploegen)
Seizoen 1933/1934
R.I.A. 1 staat aan het eind van het seizoen voorlaatst in de 2e klasse
R.I.A. 2 staat aan het eind van het seizoen nummer 2 in de 3e klasse
Seizoen 1934/1935
R.I.A. 1 staat aan het eind van het seizoen nummer 5 in de 2e klasse
R.I.A. 2 staat aan het eind van het seizoen nummer 3 in de 3e klasse
Seizoen 1935/1936
R.I.A. 1 wordt kampioen in de 2e klasse en promoveert naar de 1e klasse
R.I.A. 2 staat aan het eind van het seizoen nummer 4 in de 3e klasse
Seizoen 1936/1937
R.I.A. 1 wordt kampioen van de 1e klasse, door B.K.V.V. uit Boschkapelle te verslaan met 4-2 in een beslissingswedstrijd gespeeld in St-Jansteen. Dit laatste was onder de vlag van een Katholiek verband, samen met het eerder genoemde B.K.V.V., Steen, Hulst, Koewacht en nog vele andere Zeeuws-Vlaamse ploegen.
In oktober 1937 zijn alle clubs terug bij de Z.V.B. ingedeeld.
Seizoen 1937/1938
R.I.A. draait mee in de top van de 1e klasse Z.V.B. Een eindklassering ontbreekt omdat alles draait om de Z.V.B. beker, waar door R.I.A. de finale wordt bereikt. Deze finale gaat tussen R.I.A. en Walcheren, en vind plaats op het terrein van Terneuzen. Het was een zwart lint van fietsers van Westdorpe tot Terneuzen, allemaal bezoekers die onze vedetten gingen aanmoedigen. Nergens is de uitslag van de wedstrijd te vinden, Richard Janssens weet echter te melden dat de wedstrijd verloren werd met 2-1, vandaar het ontbreken in het archief.
Seizoen 1938/1939
R.I.A. 1 wordt dit seizoen 2e in de 1e klasse van de Z.V.B. Onder de actieve spelers zijn 11 soldaten, vanwege de algemene mobilisatie in ons land.
Seizoen 1939/1940
De competitie van de Z.V.B., evenals deze der K.N.V.B. werd niet uitgespeeld in verband met het uitbreken van de oorlog. R.I.A. 1 stond op dat moment aan de leiding, samen met Steen en Hontenisse.
Seizoen 1940/1941
R.I.A. 1 werd weer kampioen in de 1e klasse van de Z.V.B.
Men werd toen voor de keuze gesteld om over te stappen naar de grote K.N.V.B. (toen nog N.V.B.) of te blijven spelen in de onderafdeling. Er moest echter aan te veel eisen worden voldaan, welke de krachten van de club te boven gingen. De oorlog speelde de club parten. Men was bijna zover dat er een Gemeentelijk sportterrein in beeld kwam. Maar de bestemde grond, waar later het veld zou komen werd opgeëist t.b.v. de voedselvoorziening.
Jaren 1942/1945
In deze donkere jaren lag het verenigingsleven volledig stil. Dit op last van de bezetter. Een onzer oudgedienden herinnert zicht nog wel dat de in Westdorpe en Sas van Gent gelegerde Duitse soldaten graag eens een wedstrijd wilden spelen tegen een R.I.A. team. Voor zover daar nog over gesproken kon worden, want reeds vele jonge mannen waren te werk gesteld in Duitsland. Toch werd er besloten dit te doen, met als tactische opzet, de vijand ongestraft eens flink tegen de schenen te kunnen schoppen.
Die Duitsers waren echter ook niet gek en hadden enkele soldaten met honden langs de zijlijn lopen. Tijdens het spelen van deze wedstrijden was men verplicht een bord aan de ingang te plaatsen met de tekst “Voor Joden verboden”. Dit was bij alle openbare gelegenheden het geval
Seizoen 1946/1947
In 1946 wordt besloten om in te schrijven in de 2e klasse, afdeling Zeeland, ofschoon men het recht had om in de 1e klasse uit te komen vanwege de vooroorlogse status. R.I.A. wordt meteen kampioen en promoveert naar de 1e klasse afdeling Zeeland.
Seizoen 1947/1948
R.I.A. wordt weer kampioen in de 1e klasse B
Er moeten promotie/degradatiewedstrijden gespeeld worden tegen Biervliet en Kruiningen, en op 30 mei 1948 wordt R.I.A. voor het eerst 3e klasser der grote KNVB. Maar wat gebeurt er tijdens die zomer, de KNVB roept een 4e klasse in het leven, en R.I.A. en Kruiningen promoveren naar deze 4e klasse, en Biervliet degradeert van de 3e klasse ook naar deze 4e klasse, zodat de eerder gespeelde promotie/degradatiewedstrijden volledig overbodig bleken.
Seizoen 1948/1949
R.I.A. speelt dit seizoen een dubbele competitie in de 4e klasse, en eindigt op de 1e plaats. Er moeten promotie/degradatiewedstrijden worden gespeeld en R.I.A. promoveert naar de 3e klasse door IJzendijke uit met 0-4 te kloppen
In deze periode was R.I.A. de ploeg van Zeeland, ze werd getraind door Cyril Hemelsoet van 1946 tot 1952 en kende mooie successen. Vaak werd R.I.A. te gast gevraagd bij speciale gebeurtenissen, temeer daar wij steeds vergezeld waren van 2 of 3 bussen vol met supporters. We werden o.a. uitgenodigd bij de opening van de sportvelden van Rapenburg als voorwedstrijd van N.A.C.-Brabantia.
Uitslag R.I.A.-Rapenburg 5-2, winst voor R.I.A. derhalve. Rapenburg was de voormalige club van Eugène Vink, geen onbekende in onze kringen. Rapenburg is later een fusie aangegaan met B.K.V.V. en verder gegaan onder de huidige vereniging Vogelwaarde.
In hetzelfde jaar werd in Hulst een topmatch gespeeld tussen E.D.O. en St. Niklaas, twee vooraanstaande ploegen destijds uit Nederland en België. R.I.A. werd ook daar gevraagd de voorwedstrijd te spelen, te weten Hulst-R.I.A., tevens als revanch van hun eerder geleden nederlaag in de promotie competitie.
R.I.A. wist echter weer te winnen, al was het maar met 2-3.
Seizoen 1949/1950
R.I.A. eindigt in de middenmoot op een 6e plaats, doch had met Corn-Boys de eerste helft van de competitie de ranglijst aangevoerd. Toch had R.I.A dat jaar een kampioen, en wel het 2e elftal dat de titel veroverde in de 2e klasse van de afdeling Zeeland. Etienne Selis, Remie Audenaerd, Aimé Lafort en Robert Bambost werden gekozen voor Zeeuws-Vlaamse en Zeeuwse elftallen.
Seizoen 1950/1951
R.I.A. wordt ingedeeld in de 3e klasse, samen met Brabantse ploegen, o.a. B.C.S., V.E.S., Roosendaal, Virtus en R.K.F.C. Het verschil was toen al duidelijk, R.I.A. en Steen moeten degraderen en de 4e klasse weer opzoeken, er waren wel verzachtende omstandigheden, 4 goede spelers zeiden de R.I.A. kleuren vaarwel wegens de leeftijd, te weten: George van Waes, Roger de Bock, Aimé Lafort en Alphons Verhaege.
Dit verlies was niet direct te compenseren.
Seizoen 1951/1952
R.I.A. behaald een 3e plaats achter Hulst en Hontenisse.
Remie Audenaerd wordt de nieuwe trainer van R.I.A.
Seizoen 1952/1953
R.I.A. wordt knap 2e achter Hulst
Seizoen 1953/1954
R.I.A. eindigt op de 4e plaats in de 4e klasse H van de KNVB
Seizoen 1954/1955
R.I.A. eindigt dit seizoen helaas op de laatste plaats, gelukkig kent deze 4e klasse geen degradatie. R.I.A. 2 eindigt ook op de laatste plaats, niet het beste seizoen dus, maar van onderaf dus geen verwijten….
Seizoen 1955/1956
R.I.A. mocht dit seizoen niet slecht spelen vanwege het 25 jarig bestaan, en dat gebeurde dan ook niet, we eindigen op een mooie 2e plaats.
Het feest om de mijlpaal te vieren kon beginnen, de oude school werd omgetoverd tot een prachtige feestzaal om het feest op waardige wijze te vieren. Op 26 Augustus kwamen de verenigingen van heinde en verre hun gelukwensen aanbieden. Vertegenwoordigers van de Gemeente, de KNVB en de afdeling Zeeland, evenals vele particulieren gaven blijk van waardering. Voor diegene onder ons die dit hebben meegemaakt, was het een dag die men nooit zal vergeten.
Op deze dag werd ook de “speld van verdienste” uitgereikt door de voorzitter van de afdeling Zeeland der KNVB dhr. Imanse aan:
-Voorzitter: Gustaaf van Haelst
-Penningmeester: Adriaan Antonissen
-Bestuurslid: Maurice de Hulsters
Omdat zij 25 jaar deze functie in onze vereniging bekleedden.
Ook uit naam van de vereniging werden zelf werden ze nog danig in de bloemetjes gezet voor het vele werk dat ze voor de club hadden gedaan, ook de dames werden in deze natuurlijk niet vergeten.
Seizoen 1956/1957
RIA eindigt op de 3e laatste plaats in de 4e klas K.N.V.B.
Seizoen 1957/1958
Roger Verschelden wordt de nieuwe trainer van onze vereniging. RIA besluit in de middenmoot op de 7e plaats van de 4e klasse.
Seizoen 1958/1959
RIA en Sluiskil eindigen samen op de laatste plaats, zodat een beslissingswedstrijd moet uitmaken wie terug moet naar de afdeling. Deze wedstrijd, RIA-Sluiskil wordt gespeeld te Terneuzen op het terrein dat lag waar nu de nieuwe grote zeesluis is. RIA wint deze wedstrijd met 3-2 en blijft in de 4e klasse.
Seizoen 1959/1960
RIA behaalt een middenmoot klassering in de 4e klasse H. Noemenswaardig van deze competitie is dat het eerste team 5 keepers onder de lat bracht, over veldspelers nog maar niet te praten hoe dikwijls die wisselden.
Seizoen 1960-1961
RIA behaalt een middenmoot klassering in de 4e klasse H. Noemenswaardig van deze competitie is dat RIA wordt, zoals men reeds lang zag aankomen uit de 4e klas gespeeld. Het eindigt op de laatste plaats en de K.N.V.B. wordt vaarwel gezegd.
Seizoen 1961-1962
RIA plaatst zich als 8e van de 14 in de 1e klasse der afdeling Zeeland.
Seizoen 1962-1963
RIA eindigt weer op de laatste plaats en moet het een klas lager gaan doen. We maken donkere dagen door en ook het tweede elftal eindigt op de laatste plaats. Door gebrek aan spelers zijn we zelfs gedwongen dit tweede elftal niet meer in te schrijven voor de competitie. Velen verlaten het schip dat in nood verkeert, doch de echte RIA-mannen blijven aan het roer. RIA mag niet verloren gaan.
Seizoen 1963-1964
RIA eindigt in de middenmoot van de 2e klas B afdeling Zeeland
Seizoen 1964-1965
Roger Verschelden verlaat RIA als trainer en wordt opgevolgd door Remie Audenaerd. We eindigen 3e laatste en mogen blij zijn dat we weer niet dalen.
Seizoen 1965-1966
RIA behaalt een middenmoot klassering in de 4e klasse H. Noemenswaardig van deze competitie is dat Er zijn weer twee elftallen ingeschreven voor de competitie. Het werk van het bestuur dat niet bij de pakken neer bleef zitten, heeft reeds vooruitgang te zien gegeven. RIA-1 neemt op het eind van de competitie de 3e plaats in, en RIA-2 wordt 3e laatste in de 3e klas.
Seizoen 1966-1967
RIA-1 behaalt een 5e plaats in de 2e klas, RIA-2 een 2e plaats in de 3e klas.
Seizoen 1967-1968
Remie Audenaerd stopt als trainer van RIA. Hij wordt opgevolgd door Florent de la Ruelle. RIA-1 eindigt op de 2e plaats in de 2e klas. RIA-2 op de 1e plaats, samen met Axel 3 en Hulsterloo. Een nacompetitie beslist dat Axel 3 kampioen wordt voor RIA-2 en Hulsterloo.
Seizoen 1968-1969
RIA-1 is in stijgende lijn, men wint langzaam terrein terug. Het bereikt een mooie 2e plaats in de eindklassering. RIA-2 maakt weer deel uit van de kopgroep en mist maar net de titel.
Seizoen 1969-1970
Roger Verschelden komt terug als trainer van ons RIA. Hij kan gelijk beschikken over een verlicht oefenterrein achter de brandweergarage. Bestuur en spelers die op de frontlijn waren gebleven hadden inmiddels niet stilgezeten. Er werd die zomer gelast, geschilderd en gegraven, het was een lust om te zien. Dit was weer RIA op zijn ouderwets. Wie herinnert zich nog de vlucht van de vliegende non?
In september werd de verlichte oefenstrook officieel in gebruik genomen. Resultaat: RIA-1 werd gelijk kampioen van de 2e klas B en moest nu promotie spelen met de kampioen van de 2e klas A, Patrijzen. RIA-Patrijzen 5-0, Patrijzen-RIA 2-1. RIA promoveerde op doelsaldo ondanks protest van Patrijzen, die meenden dat enkel de punten telden. Het protest werd prompt afgewezen.
Seizoen 1970-1971
RIA krijgt in 1970 een ander clublokaal. Vanaf de oprichting was dit in café Sport, bij de familie Gijsel en later de familie Jonckheim. Nu verhuisden we naar het Oudt Raedthuys bij Maurice Pluym. Alex Thomas, Egbert Audenaerd en Patrick Verhoosel worden gekozen voor het jeugdplan Nederland. Alex en Egbert halen het voor Zeist, Patrick werd inmiddels te oud voor die leeftijdsgroep.
RIA-1 speelt in de 1e klas afdeling Zeeland der K.N.V.B. en maakt een uitstekend debuut. Domburg wordt kampioen, met RIA op de tweede plaats met slechts 2 punten achterstand. RIA-2 eindigt op een mooie 3e plaats.
Seizoen 1971-1972
RIA-W1 eindigt op een 5e plaats.
| DFS 1 | 22 | 13 | 6 | 3 | 32 | 64-28 |
| Graauw 1 | 22 | 10 | 9 | 3 | 29 | 43-33 |
| IJzendijke 1 | 22 | 12 | 3 | 7 | 27 | 43-30 |
| Hoofdplaat 1 | 22 | 11 | 4 | 7 | 26 | 32-23 |
| RIA-W1 | 22 | 6 | 12 | 4 | 24 | 29-21 |
| Aardenburg 1 | 22 | 11 | 2 | 9 | 24 | 38-34 |
| Philippine 1 | 22 | 9 | 4 | 9 | 22 | 39-46 |
| Patrijzen 1 | 22 | 6 | 7 | 9 | 19 | 34-36 |
| Luctor 1 | 22 | 7 | 5 | 10 | 19 | 34-43 |
| Schoondijke 1 | 22 | 8 | 3 | 11 | 19 | 25-37 |
| Oostburg 1 | 22 | 6 | 4 | 12 | 16 | 38-50 |
| Lewedorpse Boys 1 | 22 | 2 | 3 | 17 | 7 | 29-67 |
RIA-2 wordt kampioen met 31 winstpunten, 100 doelpunten voor en 14 tegen. De beslissingswedstrijd tegen IJzendijke 2 werd gewonnen met 2-1.
| RIA-W2 | 18 | 15 | 1 | 2 | 31 | 100-14 |
| IJzendijke 2 | 18 | 15 | 1 | 2 | 31 | 78-17 |
| Corn Boys 3 | 18 | 11 | 2 | 5 | 24 | 42-37 |
| Schoondijke 2 | 18 | 9 | 5 | 4 | 23 | 47-28 |
| Terneuzen 5 | 18 | 7 | 2 | 9 | 16 | 28-55 |
| IJzendijke 3 | 18 | 7 | 0 | 11 | 14 | 33-42 |
| Aardenburg 3 | 18 | 6 | 1 | 11 | 13 | 35-48 |
| Sluiskil 3 | 18 | 5 | 2 | 11 | 12 | 27-45 |
| Groede 2 | 18 | 3 | 2 | 13 | 8 | 25-82 |
| Oostburg 3* | 18 | 3 | 2 | 13 | 6 | 25-72 |
* 2 winstpunten in mindering.
En weer krijgen we een trainerswisseling: Roger Verschelden verlaat RIA weer, en wordt opgevolgd door Carlo van den Abeele. In juli 1972 wordt Patrick Verhoosel getransfereerd naar S.K. Beveren. De scouts van de topploegen beginnen hun ogen te richten naar talentvolle spelertjes bij de amateurclubs. Het hoofdkwartier van de Verkennersgroep Sint Tarcisius, dat achter op het terrein in staat van verval en vervuiling verkeert, wordt door ons in eigendom verkregen. Twee bestuursleden weten deze vervallen boel om te toveren in een noodkantine. Niemand zal toen gedacht hebben dat daar zo vele gezellige uurtjes in doorgebracht zouden worden. Een sluitingstijd kende men niet, als de accu’s het begaven moest iedereen maar zien hoe hij langs de donkere heg de weg naar huis vond. De toiletten van de dames zowel als van de heren zijn nog steeds te bezichtigen. Het gebouw zelf doet nu dienst als berghok.
Seizoen 1972-1973
RIA-1 mist op één plaats na, het kampioenschap. Jong Ambon wordt kampioen. RIA-2 degradeert naar de 3e klas van de afdeling Zeeland.
Seizoen 1973-1974
De vereniging krijgt van de K.N.V.B. te horen dat niet meer getraind mag worden zonder licentie en dat deze alleen uitgegeven wordt aan bevoegde personen. Carlo van den Abeele kan hier niet aan voldoen, zodat men genoodzaakt is naar een bevoegd trainer uit te zien. Roel Kattouw, die als sportambtenaar is benoemd in de gemeente Sas van Gent blijkt bereid te zijn het trainerschap op zich te nemen. En zo maakt RIA voor het eerst kennis met een bevoegde trainer. RIA kan nog juist aan de degradatie ontsnappen. RIA-2 wordt 2e. Op 31 mei neemt Roel Kattouw ontslag als trainer, dit op aandringen van zijn superieuren, die van mening zijn dat hij uit hoofde van zijn functie niet objectief kan werken. Wij zijn deze Roel Kattouw echter zeer dankbaar, omdat hij het was die de grondslag legde voor de bouw van onze nieuwe kleed- en clubaccomodatie. Willy Kramers uit Hulst wordt zijn opvolger en met hem zal RIA weer geheel tot bloei komen.
Seizoen 1974-1975
RIA is gedoodverfd om kampioen te worden. Bij de winterstop staan wij 6 punten voor op de concurrentie, en dan te weten dat twee ploegen mogen promoveren naar de 4e klas der K.N.V.B. De club zit op rozen. Na de winterstop verspelen wij punt na punt en zie: RIA eindigt 3e en mist zo de begeerde promotie, die terecht komt bij Hoofdplaat als kampioen, en Philippine als lachende 24.
Op 4 december deelt Sint Nikolaas tijdens een feestavond mede, dat Gedeputeerde Staten zijn goedkeuring heeft gegeven tot de bouw van een nieuwe kleed- en clubacomodatie. Ook wordt in het jaar 1975 binnen de vereniging een veteranen afdeling opgericht.
Seizoen 1975-1976
Wie in deze jaren op ons terrein een kijkje kwam nemen, en dat waren er veel, zag toen één en al bedrijvigheid. Er werd met man en macht gewerkt aan de bouw van de nieuwe accomodatie, die op 6 december 1975 officieel in gebruik werd genomen. En met deze was er weer een wens in vervulling gegaan. Ook hier passen toch wel enkele namen om genoemd te worden als hoofdfiguren: A. Antonissen, L. Audenaerd, E. van Avermaete. W. de Causemaeker, M. van Dam, T. van Dam, T. Spuessens en Eug. Vink. Waarbij wij zeker niet al die andere medewerkers te kort willen doen.
Op 19 april 1976 heerst er op het RIA-terrein, na de wedstrijd RIA-Graauw (uitslag 4-1), grote spanning. Men wacht n.l. op de afloop van de wedstrijd Aardenburg-Schoondijke, die mogelijk voor ons het kampioenschap kan betekenen. En daar kwam het verlossende telefoontje, 0-0 was de uitslag, en toen steeg er uit de Kapittelstraat een enorm geluid op. Het feest kon beginnen, RIA was weer 4e klasser. De taferelen die zich toen afspeelden waren uniek en onvergetelijk voor de sportman. RIA-2 behaalt dit jaar ook een zeer goede 2e plaats.
Seizoen 1976-1977
Voor het eerste jaar in de 4e klas weet men een goede middenmoot plaats te behalen, met slechts 1 punt achterstand op de tweede plaats. RIA-2 handhaaft zich keurig ondanks de 5 teams die moeten degraderen. Op 16 maart 1977 wordt afscheid genomen van Willy Kramers, die wordt opgevolgd door Willy Broekhoven uit Axel.
Seizoen 1977-1978
RIA-1 blijft lang in degradatie gevaar verkeren, maar weet uiteindelijk toch nog 3 teams onder zich te houden door een formidabele eindsprint. RIA-2 wordt kampioen en promoveert naar de 2e klas, dus toch een succesvol jaar. Willy Broekhoven ziet zich genoodzaakt na een jaar onze vereniging te verlaten. Hij wordt opgevolgd door onze vorige trainer Willy Kramers. In de eerste week van juni werd een inbraak gepleegd in de kantine, waarbij veel mooie spulletjes verloren gingen. Gelukkig konden deze later weer worden terug gegeven aan ons, daar de dader nog aangehouden kon worden.
Seizoen 1978-1979
Een droom van ons aller RIA gaat op 5 augustus in vervulling. Het nieuwe veldencomplex wordt door wethouder Colsen officieel in gebruik genomen. RIA kan nu, wat dat betreft, met elke vereniging in de omtrek wedijveren. We spelen ons in de middenmoot en kennen geen problemen, evenals ons tweede dat keurig op de 6e plaats eindigt. Voor het eerst in de geschiedenis wordt met drie elftallen aan de competitie deel genomen, en ook RIA-3 speelt een leuke competitie.
De dames hadden de ontwikkeling goed gevolgd en dachten dat de tijd gekomen was ook voor hun een plaatsje in de RIA-gelederen in te ruimen, wat dan ook prompt leidde tot een damesafdeling. En of het niet op kon, dit jaar werd ook nog een afdeling zaalvoetbal onder de RIA-vlag opgericht.
1979-1980
Nog één wens heeft het bestuur op zijn verlanglijstje staan en dat is de volledige veldverlichting t.b.v. de training. Wie eens eerder de vliegende non had gezien, kon nu de gravende mol gadeslaan., die met veel vakmanschap zijn sleuven groef voor de benodigde kabels. En zie, op 8 november 1979 ontstak onze edelachtbare heer burgemeester in de stromende regen in in het bijzijn van vele ambtenaren der gemeente Sas van Gent, die door ons uit dankbaarheid waren uitgenodigd, deze veldverlichting, die in een grote behoefte voorziet en zeker aan hoge eisen voldoet.
RIA-1 speelt dit seizoen een geweldig goede competitie en eindigt achter kampioen Sluiskil op de 2e plaats.
RIA-2 behaalt een 4e plaats en ons 3e elftal sloeg ook een goed figuur. Onze veteranen speelden voor de eerste maal mee in de zomeravond en al waren zij geen kampioenskandidaat, zij presteerden door de band zeer goed. En wat niemand had verwacht: ze werden nog kampioen in de zaal van het district Sas van Gent. Een prachtige topprestatie werd toch weer geleverd door ons standaard elftal, dat in de strijd om de K.N.V.B.-beker dirstrict Zuid 1, de kwart finale haalde. D.E.S.K. uit Kaatsheuvel moest er aan te pas komen om onze ploeg uit te schakelen. Zij bleken tenslotte ook eindoverwinnaar te worden van alle zaterdag- en zondagamateurs.
| RIA-Jong Ambon | 3-0 |
| Steen-RIA | 0-1 |
| RIA-Vlissingen | 2-1 |
| RIA-Vosmeer | 3-2 |
| Alliance-RIA | 0-4 |
| RIA-DESK | 0-3 |
Een tweede domper moesten wij incasseren in de nacht van 22 op 23 mei, direct na de avondwedstrijd Alliance-RIA. Onze gehele ballenvoorraad werd toen bij een 2e inbraak ontvreemd. Deze hebben we nooit meer terug gezien, daar er van de daders elk spoor ontbrak.
Seizoen 1980-1981
RIA-1 wordt 2e achter kampioen Breskens. RIA-2 heeft zojuist tegen Biervliet 2 een promotie beslissingsduel gespeeld, voor de overgang naar de reserve 1e klas. Helaas, op het terrein van Philippine werd met 2-0 van Biervliet 2 verloren. We zullen het dus nog een jaartje in de 2e reserve klas moeten doen. RIA-3 blijft constant en hebben steeds veel plezier in het voetballen evenals onze dames en onze veteranen.
Willy Kramers vertrekt voor de 2e maal. In hem zien we een vakkundig trainer en een formidabel verenigingsman vertrekken. Zo schijnt het pad van een trainer nu eenmaal te moeten lopen, komen en gaan. Komen doet Jaap Lensen uit Axel. In hem stellen bestuur en spelers heel veel vertrouwen, gezien de stem die allen hebben gehad in het aanwerven van hem.
Seizoen 1981-1982
Vanaf 1982 is een heel stuk van de historie nog niet beschikbaar, we hopen deze nog toe te voegen….
Seizoen 2017-2018
Taai seizoen voor RIA-W1, uiteindelijk eindigen we op een 11e positie
Seizoen 2018-2019
Weer niet het gemakkelijkste jaar voor RIA-W1, de resultaten vallen tegen en we eindigen uiteindelijk op een 12e plaats in de ranglijst
Seizoen 2019-2020
Slechts 11 wedstrijden gespeeld dit seizoen, op 11 maart 2020 wordt door de WHO de COVID-19 pandemie uitgeroepen, het coronavirus heeft de wereld in zijn greep en allerlei maatregelen volgen elkaar snel op, ook de voetbalcompetitie wordt vroegtijdig stilgelegd. RIA-W staat op een 4 plaats op dit moment van de competitie. Het zouden een paar lastige seizoenen worden voor het hele voetbal
Seizoen 2020-2021
Heel de wereld gaat nog steeds gebukt onder het corona virus, het sociale leven ligt grotendeels stil, en dus ook het voetbal, 3 wedstrijden gespeeld, 9 punten, een 100 % score dus, maar dat was het dan ook.
In dit seizoen eindigt RIA-W1 op de 2e plaats in de 4e klasse A, Zuid 1 van de KNVB zondagvoetbal, achter Hontenisse. Voor wat het waard is…..
Seizoen 2021-2022
We gaan weer van start! Voorlopig geen maatregelen i.v.m. het coronavirus, we hopen er maar het beste van…..In dit seizoen eindigt RIA-W1 op de 2e plaats in de 4e klasse A, Zuid 1 van de KNVB zondagvoetbal, achter Hontenisse.
Seizoen 2022-2023
In dit seizoen eindigt RIA-W1 op de 3e plaats in de 4e klasse A, Zuid 1 van de KNVB zondagvoetbal, achter Breskens en Sluis.
Het was een mooi seizoen voor RIA-W1, maar wel het laatste als zondagteam, vanaf het seizoen 2023-2024 is besloten over te stappen naar het zaterdagvoetbal.
Dit overigens samen met:
Terneuzen (3e klasse, promoveert naar 2e klasse)
Oostburg
Aardenburg
HBC’22
Corn-Boys
IJzendijke
Sluis
Er blijven dus maar weinig Zeeuws-Vlaamse teams over in de 4e klasse, wat zou betekenen dat er geen derby (tegen Corn-Boys) meer gespeeld zou kunnen worden, veel reizen naar Brabant gemaakt zouden moeten worden, en waarschijnlijk het aantal bezoekers in de kantine zou teruglopen. Dit overwogen heeft RIA-W1 besloten de overstap naar de zaterdag te maken.
RIA-W2, en RIA-W3 besluiten op de zondag te blijven spelen.
Overigens weet RIA-W2 een schitterende prestatie neer te zetten door kampioen te worden, een topteam, dat niet alleen sportief succes heeft, maar ook de sfeer tijdens de wedstrijden van RIA-W1 weet op te krikken !!
